Mission
The Bridge I Build
Mijn visie gaat niet over het aanleren van nieuwe gewoonten of het volgen van nog een methode.
Het gaat over terugkeren. Terug naar de oorsprong. Naar de plek waar jouw essentie ligt; daar waar het stil is, rauw en écht.
We kijken samen naar dat fundament.
Niet om iets te fixen. Maar om te voelen: waar is het ooit scheef gaan staan? Welk verhaal ben je gaan leven dat eigenlijk niet dat van jou is?
Zolang je jouw leven bouwt op een laag die niet van jou is op aanpassing, op controle, op overtuigingen die je ooit nodig had, zal niets écht rust geven. Niet de yogalessen. Niet het gezonde eten. Niet de mindset-training. Niets.
Want zelfs het mooiste wordt fragiel als het op een wiebelende bodem staat.
So…
Bij mij is er ruimte voor jou; zoals je echt bent.
- Je hoeft niet krachtig over te komen.
- Je hoeft niets op te lossen.
- Je hoeft niet meer te pleasen of sterk te zijn.
Bij mij mag je zakken.
In jezelf.
In je lichaam.
In dat diepe weten dat je al die tijd hebt weggestopt om te overleven, te zorgen, te presteren.
En in die zachtheid komt er lucht. Ruimte. Licht.
Een herinnering aan wie jij bent als je niet hoeft te vechten.
Als je mag vertrouwen.
Als je gewoon mag zijn.
Hier mag je jezelf zijn, zonder voorwaarden.
H
o
w
Ik kijk niet naar wat je laat zien. Ik kijk door je lagen heen. Tot aan jouw essentie; daar waar je nog heel bent.
Daar waar niets bewezen hoeft te worden, en alles al klopt.
Mijn werk speelt zich af in de onderstroom. Ik stem me af op jouw ware fundament, niet op je woorden, je verhaal, of je gedrag.
Maar op wat daaronder leeft, soms nog onbewust, soms al fluisterend voelbaar.
Ik communiceer niet alleen met taal, maar met mijn aanwezigheid.
Mijn essentie raakt de jouwe.
En dát is waar de beweging ontstaat.
Je hoeft niets voor te bereiden. Niets te bewijzen. Je hoeft alleen maar te verschijnen en jezelf toe te staan te worden gezien.
Je hoeft niets uit te leggen en toch word je begrepen
Action
Dus nodig ik je uit te zakken. Laag voor laag.
Tot we de plek raken waar je weer kunt ademen, waar je jezelf weer kunt herinneren.
Van daaruit mag alles ontstaan.
Niet omdat het moet. Maar omdat het klopt. Dat is de brug die ik bouw. Tussen jouw ware zelf en het leven dat daarop mag meebewegen.
Zodat jij kunt zijn wie je werkelijk bent en durft te leven van binnenuit.